Bloesem en halsband-parkieten

Sneeuw in de lente.

De bloesemboom verhaalt van

de zomer die komt.

13 april 2011

Het is weer prachtig weer. Wel iets koeler dan het geweest is, maar zeker niet zo koud als het gisteren was. Met een trui,  maar zonder jas ga ik voor een korte wandeling in het park. Ik heb niet zo veel tijd deze ochtend, want ik heb een bijeenkomst met mijn intervisiegroep van reïncarnatietherapeuten, waar ik straks op de fiets naar toe wil rijden. Het huis waar de bijeenkomst gehouden wordt ligt voor mij aan de andere kant van Amsterdam.

Ik loop tussen de huizenblokken door naar het park. Het grasveld is omhoog gewoeld door de velen mollen die heer onder de grond een heel eigen imperium runnen. Ik heb de mollenvanger hier gelukkig nog niet aangetroffen. Op dit stukje grond kiezen ze er voor om met de grasmaaier de grond weer te egaliseren. In elk geval een stuk molvriendelijker!

Molshoop

Het is heerlijk rustig in het park. Alleen wat wandelaars met hun honden kom ik tegen. Ik wandel mijn vaste plekjes af en kan het weer niet laten een winterkoning tot in de struiken te achtervolgen. Ik loop bijna met mijn neus een nest in, maar of het hier gaat om een vers nest is niet duidelijk. Ik heb eigenlijk het idee van niet. Het is wel een mooi nestje.

Waterhoentje tussen de takken

Bij mijn zitboom duik ik de struiken in. Hier heeft mijn coachee een stukje van een vogelschedeltje gevonden. Eens kijken of er nog iets ligt. Ik kan mijn ogen niet geloven als ik inderdaad op een vogelschedel stuit. Alleen ligt de rest van het skelet er ook nog en aan de poten kan ik zien dat het hier om een meerkoet gaat. De schedel ligt los. Ik pak het op en zie dat de karakteristieke plek op de snavel ook op het kale schedeltje zichtbaar is. Ik heb geen tas bij me, dus wikkel ik het schedeltje in de zoom van mijn jurkje, zodat het niet stuk kan gaan.



Meerkoet met het karakteristieke witte stuk op de snavel.

Ik kijk nog even bij de zwanen. Ik zie moeder zwaan in de verte liggen. Het zonlicht schijnt op haar veren. Ze is druk bezig met haar toilet. Ook op het kraamnest wil ze er goed uitzien. Het is mooi te zien hoe ze haar lange hals helemaal over haar lichaam kan slaan om ergens helemaal achterop haar lijf de veren glad te strijken. Daarna steekt ze haar hals als een slang naar voren om de bladeren van haar nest te rangschikken.

Moeder zwaan rangschikt de blaadjes van haar nest.

Helemaal achter in het parkje bloeit een prachtig boompje met prachtige roze rode bloesem. Als je de bloemetjes van dichtbij bekijket zie je hoe fijn ze zijn. Bijen vliegen af en aan en vullen de lucht met hun gezoem. De lucht geurt heel sterk naar bloemen, maar het is niet het boompje wat ik ruik. Het is de ribes die zo ontzettend lekker ruikt en je hult in een wolk van geur.

In de korte tijd dat ik wandel spot ik nog verschillende vogels. Ik zie een mooie bonte specht, ik kijk recht in het trillende keeltje van een opgewonden winterkoning en ik fotografeer een vogel met een zwart hoedje op zijn kop. Ik denk een glanskop!



Op het allerlaatst krijg ik nog een prachtig cadeautje. In een schitterende bloesemboom zit een halsbandparkiet zich te goed te doen aan de bloesem. Ik wist helemaal niet dat ze bloesem aten. Ik zie hoe hij met zijn kleine grijpklauwen de bloemetjes van de takken haalt en oppeuzelt. Het is zo'n mooi tropisch gezicht, deze mooie groene vogel tussen de witte bloesemblaadjes. Ik kan niet anders doen dan blijven kijken.

Dan moet ik naar huis rennen om heel snel op mijn fiets te springen, om nog enigzins op tijd te komen op mijn intervisiebijeenkomst!